Wymogi techniczne – Pralnia wodna

Podstawą projektowania powierzchni produkcyjnych, socjalnych oraz pomieszczeń higieniczno – sanitarnych w obiektach pralniczych jest:

• Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa pracy w pralniach i farbiarniach Dz. Ustaw 40/2000 poz. 469.
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 10 listopada 2006 r. w sprawie wymagań jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej Dz. Ustaw 213/2006 , poz. 1568
• Polska Norma PN-EN 14065: 2005
• aktualne rozporządzenia dotyczące ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
• aktualne rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Ze względu na to, że pralnie zewnętrzne wykonują usługi zarówno dla hoteli jak i zakładów opieki zdrowotnej w procesie projektowania powinno się brać pod uwagę aby pralnia spełnia warunki pralni z barierą higieny.

Powierzchnia pralni powinna zawierać poniższe działy:

Pralnia – strona brudna

• punkt przyjęcia bielizny i magazyn bielizny brudnej
• dział prania wodnego – strona brudna
• automatyczna myjnia wózków – strona brudna
• centralna stacja dozowania środków piorących
• śluza szatniowa personelu pralni ogólnej
• pomieszczenie porządkowe
• zespół sanitarny – ogólnodostępny
• warsztat elektromechaniki
• uzdatnianie wody, wymiennikownia, hydrofornia i rozdzielnia pary

Pralnia – strona czysta

• dział prania wodnego i suszenia – strona czysta
• dział prasowania bielizny płaskiej
• dział prasowania bielizny kształtowej
• dział naprawy uszkodzonej bielizny
• dział sortownia, znakowanie i pakowania bielizny czystej
• magazyn czystej bielizny i punkt wydawania
• automatyczna myjnia wózków – strona czysta
• pomieszczenie porządkowe
• zespół sanitarny – ogólnodostępny
• pokój śniadań – jadalnia
• szatnia podstawowa personelu pralni: kobiet i mężczyzn
• zespół sanitarny przy szatni podstawowej dla kobiet i mężczyzn
• pomieszczenie biuro-administracyjne

Warunki lokalowe – opis pomieszczeń

• obiekt przeznaczony pod pralnię wodną powinien mieć powierzchnie od 90 m2 do 1800 m2 w zależności od sposobu wykorzystania ( pralnia hotelowa lub pralnia szpitalna)
• wysokość pomieszczeń produkcyjnych min 3,3 m – zalecane 5,5 m
• nośność stropów w pomieszczeniu głównym min 1000 kg/m2 , w pomieszczenia magazynowych – min 500 kg/m2
• budek powinien gwarantować – na wszystkich stanowiska pracy – dostęp światła naturalnego
• wilgotność przy właściwej wentylacji nie powinna przekraczać 65%
• posadzki wszystkich pomieszczeń pralni powinny być wykonane z materiałów odpornych na nasiąkanie – np. terakota
• w pomieszczeniach narażonych na działanie substancji chemicznych, wody i par ściany powinny być pokryte do wysokości najmniej 2,0 m materiałami nienasiąkliwymi, łatwo zmywalnymi i odpornymi na działanie środków stosowanych do czyszczenia i prania np. płytki ceramiczne
• pomieszczenia pralni powinne posiadać wentylację grawitacyjną oraz mechaniczną o wydajności około 7- 10 wymian na godzinę. Wentylację należy projektować w taki sposób aby po stronie czystej pralni zapewnić nadciśnienie, a w pozostałych pomieszczeniach podciśnienie. Różnica pomiędzy nawiewem i wywiewem nie powinna przekraczać 10%

Przykładowe powierzchnie pralni dla określonych wydajności:

Pralnie ogólno – usługowe

Charakterystyka podstawowych wielkości

Pralnie szpitalne

Charakterystyka podstawowych wielkości:

Warunki lokalowe – instalacje

• instalacja elektryczna – wewnątrz budynku pralni należy zaprojektować i wykonać następujące instalacje:
• oświetlenia miejscowego i ogólnego
• siły do maszyn i urządzeń technologicznych i wentylacyjnych
• instalacja sygnalizacji alarmu pożarowego

Maszyny i urządzenia zasilane są energią elektryczną o napięciu 400 V i 230 V i częstotliwości 50 Hz. W maszynach i urządzeniach technologicznych energia elektryczna jest wykorzystywana do napędu silników. ( w małych pralniach wodnych energia elektryczna jest używana także jako źródło energii cieplnej)

instalacja wodno-kanalizacyjna – należy do najważniejszych czynników procesu technologicznego w przemyśle pralniczym. Woda w pralni jest zużywana do potrzeb bytowo-gospodarczych, do wytwarzania pary technologicznej i grzewczej oraz do celów technologicznych ( pranie, płukanie). Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, określenie ilość oraz jakość wody potrzebnej do danej pralni należy projektować szczegółowo dla konkretnego planu pralni.

instalacja pary technologicznej – w pralni para wodna stosowana jest dla celów technologicznych tzn:

• podgrzewu kąpieli piorącej w pralnicach
• wytworzenia temperatury w suszarkach
• wytworzeniu temperatury na prasownicach – maglach
• wytworzeniu temperatury na prasach
• do podgrzewu wody technologicznej w wymiennikach objętościowych

Para technologiczna może być wykorzystywana ze zwrotem lub bez zwrotu kondensatu do kotłowni.

Para wodna stosowana w pralni wodnej powinna posiadać następujące parametry:

• ciśnienie: 0,6 do 1,3 MPa
• temperatura: 158 – 192 ºC
• stopień suchości : 1
• nasycenie: 100%
• instalacja sprężonego powietrza – w pralni wodnej podstawowym zastosowaniem sprężonego powietrza jest pneumatyczne sterowanie maszyn. W pralni wymagane jest w instalacji sprężonego powietrza ciśnienie 0,6 – 0,8 MPa.

instalacja wentylacyjna – w pomieszczeniach pralni należy zaprojektować i wykonać trzy rodzaje wentylacji:

• wentylację mechaniczną pomieszczeń pralni
• wentylację grawitacyjna
• wentylację urządzeń posiadających własne wentylatory

Wentylacja mechaniczna w pralni ma za zadanie:

• odprowadzić na zewnątrz pomieszczenia nadmierne ilości ciepła wydzielanego przez pracujące maszyny i urządzenia technologiczne
• doprowadzić powietrze świeże, czyste a w zimie też ogrzane
• z magazynów środków dezynfekcyjnych i piorących usunąć nadmiar zanieczyszczeń ( oparów).

W tabeli poniżej przedstawiono ilość wymian dla poszczególnych pomieszczeń pralni. Wentylację należy projektować w taki sposób aby po stronie czystej pralni zapewnić nadciśnienie, a w pozostałych pomieszczeniach podciśnienie. Różnica pomiędzy nawiewem i wywiewem nie powinna przekraczać 10%.